TFL Vsebine / Pravna mnenja

PREVOD:
Določbe, vsebovane v posameznih odstavkih 118. čl. KZ, ne pomenijo
posebnih, samostojnih kaznivih dejanj, temveč le različne oblike
istega kaznivega dejanja sovražne propagande. Zato se v primeru steka
ob njih uporabljajo splošna pravila o steku. S primerjavo opisov
oblike kaznivega dejanja po 3. odst. 118. čl. KZ in tistim iz 1.
odst. ter njuno vrednostno oceno se pride do zaključka, da težja
oblika izvršitve tega kaznivega dejanja (3. odst. 118. čl. KZ)
konsumira temeljno obliko (1. odst. 118. čl. KZ). V tem in drugih
primerih ekskluzivnosti, zaradi konsumpcije, že abstraktna ocena
količine kriminalnih okoliščin privede do zaključka, da je ena
kriminalna količina obsežena v drugi, oziroma da je v njo uvrščena in
da je izgubila lastno eksistenco. Tak primer je podan prav takrat, ko
je obtoženec vnesel iz tujine v državo sovražni propagandni material,
s čimer je uresničil najprej težjo kvalificirano obliko kaznivega
dejanja, sovražne propagande, nato pa z razširjanjem tega materiala
brez dodatnih aktivnosti (prepisovanje, razmnoževanje) uresničil še
elemente temeljne oblike tega kaznivega dejanja po 1. odst. 118. čl.
KZ. Če bi obtoženec razširjal material, ki bi mu ga dal nekdo drug
ali ki bi ga drug prinesel iz tujine, bi odgovarjal le za kaznivo
dejanje po 1. odst. 118. čl. KZ. Ker pa je sam prinesel ta material,
je s tem storil težjo, kvalificirano obliko kaznivega dejanja po 3.
odst. ll8. čl. KZ.
Gre le za navidezni stek opisanih dejanj kot oblike istega kaznivega
dejanja, kar pa privede do kaznovanja le za težjo obliko kaznivega
dejanja.
ORIGINAL:
Propisi sadržani u pojedinim stavovima čl. 118. KZ ne predstavljaju
zasebna samostalna krivična djela, već samo razne oblike jednog te
istog krivičnog djela neprijateljske propagande, uslijed čega se u
slučaju njihovog stjecanja i na njih imaju primijeniti opća pravila o
razrješavanju stjecaja. Tako se usporedbom zakonskih opisa onog
oblika iz st. 3. s onim iz st. 1. citiranog člana KZ i njihovom
vrijednosnom ocjenom dolazi do zaključka, da teži oblik izvršenja
ovog djela (čl. 118. st. 3. KZ) konzumira osnovni oblik (čl. 118. st.
1. KZ), tj. da u ovom kao i u svim ostalim slučajevima ekskluziviteta
uslijed konsumpcije već apstraktna ocjena kriminalnih količina dovodi
do zaključka da je jedna kriminalna količina obuhvaćena u drugoj,
odnosno da je u nju uvrštena i da je izgubila svoju samostalnu
egzistenciju. Takav je slučaj upravo onda, kad je optuženik unio iz
inozemstva u zemlju neprijateljski propagandni material, čime je
najprije ostvaren teži, kvalificirani oblik krivičnog djela
neprijateljske propagande iz čl. 118. st. 3. KZ, a zatim kad je
raspačavanje tog materijala u zemlji, bez ikakve daljnje, dodatne
aktivnosti (npr. pripisivanja, umnožavanja i sl.) optuženik ustvario
još i obilježja osnovanog oblika tog krivičnog djela iz čl. 118. st.
1. KZ. Naime, da je optuženik raspačavao materijal, koji mu je netko
drugi dao odnosno donio iz inozemstva, odgovarao bi samo za krivično
djelo iz čl. 118. st. 1. KZ. Pošto je, medjutim, on sam donio taj
materijal i time već učinio teže, kvalificirano krivično djelo iz čl.
118. st. 3. KZ, ono što je on dalje činio, tj. samo raspačavao taj
isti materijal, iako samo za sebe sadrži obilježja osnovnog oblika
krivičnog djela iz čl. 118. st. 1. KZ, obuhvaćeno je već prethodnim,
težim oblikom istog krivičnog djela odnosno kaznom za taj teži oblik.
Prema tome u takvom slučaju u pitanju je samo prividni stjecaj
opisanih djela kao oblika jednog te istog krivičnog djela, koji
izloženim načinom njegovog razrješavanja dovodi do odgovornosti i
kažnjivosti samo za onaj teži oblik tog djela.